Dystopia... of DisTopJa?

Een uitgebreide ontwerpersklus met meerdere facetten; vormgeving, figuratie, geluid, special effects, alternatief materiaal, beweging. Kortom je kan beter vragen wat er niet op zat, dan is het verhaal wat korter. 
Uiteindelijk werd ons harde werk beloond met een 3e prijs van de vakjury, waar we dan ook meer dan blij mee zijn!

Per categorie ga ik er kort op in wat de verschillende uitdagingen waren.

Vormgeving
Omdat het een 12-tal mensfiguren zijn was het enorm belangrijk om de anatomie op een goede manier te vertalen van maquette naar wagen met een verhouding van 1 op 10.
Het is niet gemakkelijk om een mens met een liniaaltje te gaan meten, hierdoor moesten we vrij losjes omgaan met de maten. We hadden in het allereerste begin een plan bedacht om een soort van structuur aan te brengen in de bouw van de poppen. Het maken van boven- en onderarmen en het uitlassen van de schouderlijn. Hierdoor konden we vrij snel een basis leggen om de poppen vorm te geven. Hierna hebben we om deze vaste punten gewerkt met grote ringen naar beneden om het lichaam wat vorm te geven. Pas als laatst zijn we begonnen met de kleding eromheen werken, zodat in eerste instantie de basis overal goed lag. 

Figuratie
70, 72, 75 figuranten? Ik heb na alle verschillende verhalen geen idee meer, het waren er in ieder geval veel. 
Dit jaar hebben we gekozen voor een andere insteek dan andere jaren, we wilden de kleding van de figuranten grotendeels aangeleverd hebben van de figuranten zelf. Dit had zowel een financieel als een praktisch nut. We zijn hiervoor begonnen met het verzamelen van informatie en kleding van alle figuranten. Van elk basispak kozen we er een uit waar we wel iets in zagen wat aan onze stijl zou voldoen. We namen de 'Cybertech' stijl aan, wat vooral veel zwart, truien en capuchons inhoud. We hebben deze stijl aangehouden omdat het een futuristische stijl is, wat perfect aansloot bij ons thema.

Wat waren nu precies de moeilijkheden rondom de figuratie? 
De hoeveelheid, het aanpassen van de kleding, maatwerk voor de bewakers, alle details.
Sinds een paar jaar is het mij duidelijk geworden dat de jury alles ziet wat je doet, ik probeer vooral met dit gegeven heel ver te gaan met detailwerk. Soms leverde dat weleens discussie op; 'dit ga je toch niet zien, iedereen staat straks hutje mutje in de metro!'. Met een beetje discussie was de eindconclusie eigenlijk altijd; 'doe het nu maar gewoon, je zult straks zien wat het allemaal doet als totaalplaatje.'
We hebben per persoon bekeken wat het beste was, onze plannen genoteerd en daarna dit weggelegd bij onze coupeuses. Zij hebben een hele mooie vertaalslag gemaakt met de beschikbare materialen. Dit waren niet perse de meest voor de hand liggende materialen; gordijnringen, fietsbanden, kettingen etc.